A museum is a land of knowledge. And since it is unpeopled by the living, a museum could also be considered the land of no man. A visit to the National Museum in Nairobi, Kenya, turns out to be a surprisingly strange experience. The multifarious wild beasts on display in their glass cases are made to look like they’re alive, though they are all stuffed animals. The eyes of lions stare at the viewer as if pleading to be released back into the jungle; a leopard on its plaster imitation rock looks dejectedly into the distance. A flock of monkeys of various breeds sit woefully on branches inside tiny glass boxes. And over here a vulture with withered feathers and a peeling beak sullenly observes the viewer. With their fake glass eyes, the animals in this museum communicate a certain quality of silence; a silence that exists between them and the humans who have come to gape at them.

พิพิธภัณฑ์คือดินแดนแห่งความรู้ และหากจะกล่าวว่าคือดินแดนที่ไร้ผู้คน (The land no man) ก็คงไม่ผิดนัก การเข้าไปเที่ยว National Museum ของเมืองไนโรบี ประเทศเคนย่า สร้างความรู้สึกที่น่าแปลกประหลาดใจไม่น้อย บรรดาสิงสาราสัตว์ที่โชว์อยู่ในตู้ล้วนถูกราวกับมีชีวิตๆทั้งที่พวกมันเป็น สัตว์ยัดไส้ทั้งสิ้น แววตาของสิงโตจ้องมองผู้ชมราวกับอ้อนวอนขอให้ช่วยปล่อยมันกลับคืนป่า, เสือดาวนั่งซึมเหม่อลอยอยู่บนแท่นหินพลาสเตอร์, บรรดาฝูงลิงหลากหลายพันธุ์นั่งจับเจ่าอยู่บนคาคบไม้ในตู้แคบๆ และนั่นคืออีแล้งปากลอก ขนเหี่ยว ยืนนิ่งจ้องตามายังผู้ชมอย่างไม่ปริปาก ดวงตาแก้วปลอมของบรรดาสัตว์ในพิพิธภัณฑ์แห่งนี้ สื่อสารความเงียบบางอย่างระหว่างพวกมันและมนุษย์ผู้จ้องมอง


[swf src=”https://www.womanifesto.com/swf/safari_manit.swf” width=427 height=425]